Terecht krijgt de dreigende sluiting van acht coffeeshops in Amsterdam de laatste tijd veel aandacht. Lees bijvoorbeeld de uitstekende reportage van Thijs Roes op VICE: ‘De mooiste coffeeshop van Amsterdam moet sluiten vanwege een minister die al lang weg is‘. Het lijkt maar niet tot politici en bestuurders door te dringen hoe belangrijk de sociale functie van de coffeeshop is en hoe onzinnig de scholenafstand. August de Loor van het Adviesburo Drugs legt het in een nieuw artikel nog een keer glashelder uit.

De absurditeit van de scholenafstand

Vanuit de realiteit van dat het leven doorgaat, dus ook het politieke leven na de jongste besluiten over de scholenafstand, hierbij toch nog een bericht over hoe absurd die scholenafstand in werkelijkheid is! Een bericht rechtstreeks vanuit een willekeurige coffeeshop in de stad:

Coffeeshop de Graal op de Albert Cuypmarkt is al 26 jaar voor elk wat wils een soort inloophuis met een jaren zestig inrichting en aankleding waar het Amsterdams Historische Museum een aparte tentoonstellingszaal voor zou kunnen inrichten.

Alleen al daardoor zit deze coffeeshop iedere dag vol met een grote diversiteit aan bezoekers als afspiegeling van de enorme transitie die de Pijp de afgelopen 15 jaar doormaakt, van de oude hippie en lokale multi-culti buurtbewoner met nu de nieuwe buurtyuppen tot de expats, conferentiegangers uit de lokale 2,3,4 sterren hotels (van bijvoorbeeld het sjieke hotel op de Hobbemakade met bezoekers uit de wereld van de luchtvaart, de kunstkenners voor het Rijks-, Stedelijk-, van Goghmuseum, enzovoort).

De shop heeft alles wat een bruin café ook heeft, inclusief een competitie voor schakers, de wekelijkse jamsessie voor muzikanten en wat de vaste bezoekers nog meer bindt. En voor de buitenlandse bezoekers? Die zien in deze shop waarom het roken van cannabis in Nederland geen STICKIE maar een JOINT heet; van het met elkaar kunnen blowen in een publieke ruimte; de garantie van onderling toezicht, inclusief die van het personeel (in vaktaal heet dit; informele secundaire drugspreventie als bijdrage van het soft gebruiken van cannabis en niet te vergeten ver weg van het verkoopcircuit van harddrugs!).

Maar laat deze coffeeshop nou toevallig net binnen de scholenafstand liggen, met ergo het veronderstelde gevaar aan aantrekkingskracht van in dit geval de leerlingen van het Ignatius College op de Hobbemakade. Als oud-leerling van deze school voldoende aanleiding om de scholieren te bevragen om dan tot de conclusie te komen van dat coffeeshop de Graal voor hen in elk opzicht buiten beeld blijft als resultaat van de zeer ingetogen voorpui van de coffeeshop en het feit dat de shop in een andere straat staat. Maar dat is nog niet alles!

Het was een leerling die mij aan mijn jasje trok en aan deze, op zich al bizarre constatering over de scholenafstand toevoegde van dat vanaf alle etage,s van de school een andere coffeeshop volop in beeld is! “Maar ja, deze coffeeshop staat tien meter buiten de scholenafstand!”, weet hij te vertellen om daar aan toe te voegen dat dit “toch geen zak uitmaakt omdat bij wie wel en wie niet blowt hele andere argumenten spelen dan welke coffeeshop dan ook binnen wel of niet 250 meter!”

Voor het volledig maken van mijn rondgang heb ik die coffeeshop bezocht om dan van het personeel te horen van dat zij zeer scherp de bezoekersleeftijd in de gaten houden plus het trottoir op eventueel rondhangende scholieren! “Maar daar is eigenlijk nooit sprake van omdat wij midden tussen de hoerenkasten zitten waar die jochies veel te jong voor zijn om daar maar überhaupt bij in de buurt te komen!”, kreeg ik als nieuwe levenswijsheid mee.

Bij alle coffeeshops die te maken hadden/nog hebben met de scholenafstand heb ik de afgelopen jaren min of meer dezelfde bizarre verhalen te horen gekregen met de daarbij onvermijdelijke verwikkelingen aan onduidelijkheden over het type school, over wel/niet zorgvuldig handelen (herinner de discussie in de commissie van verleden week rond coffeeshop Mellow Yellow).

Alles bij elkaar opgeteld constateer ik dat er ongelooflijk veel energie verloren is gegaan (met nu weer de burgemeester met zijn politieke manoeuvres om Den Haag niet in de gordijnen te jagen!)

Al die energie over de scholenafstand gaat ten koste van waar het nou werkelijk om moet gaan van het terugdringen van zowel het te vroeg blowen onder jongeren als het terugdringen van dwangmatig blowen onder de categorie van kwetsbare groepen jongeren. En ook ik verspil kostbare energie van het alweer schrijven over de scholenafstand waardoor de vele voorstellen over de aanpak van het terugdringen van ongewenst blowen onder jongeren op de plank blijven liggen! Maar als die aanpak gebaat is bij het zoveel mogelijk in stand houden van een fijnmazig over de stad verspreid netwerk van kleinschalige coffeeshops is dat nog de energie waard om te wijzen op de absurditeit van de scholenafstand van het sluiten van coffeeshops.

August de Loor