Volgens een nieuw onderzoek van bureau Intraval zetten de coffeeshops in de drie noordelijke provincies samen jaarlijks negentig miljoen euro om aan cannabisproducten. Doede de Jong, de bekendste wietkweker van ons land en VOC’er van het eerste uur, reageert op het rapport ‘Tussen onder en boven – Productie en distributie van softdrugs in Noord-Nederland‘. Klik hier voor een PDF van het rapport.

Moralisme, een manier om mensen klein te houden

Tot mijn grote verbazing lees ik in de Leeuwarder Courant van 21 september dat in het Noorden in 48 coffeeshops jaarlijks 10 ton, uit de lucht vallende softdrugs, ter waarde van 90 miljoen euro wordt omgezet en dat de handel in softdrugs voor een belangrijk deel in handen van zware en georganiseerde misdaad is.

Hoe is dit mogelijk? Dit kan, omdat we een falende, nalatige overheid hebben.

De overheid, die categorisch weigert zich oplossingsgericht op te stellen, is volledig verantwoordelijk voor de ontstane situatie en is zelfs in 2007 een media campagne gestart om cannabis bewust in diskrediet te brengen, om er zodoende een criminoloog onderwerp van te maken.

Door de verkoop van verboden wiet toe te staan en hier vervolgens belasting op te heffen lokt zij de teelt uit. Het uitlokken van een zogenaamd strafbaar delict is bij wet verboden. De overheid ondermijnt de grondwet, stimuleert de criminaliteit, schendt de mensenrechten en maakt van coffeeshops een soort geldwasserette. Wit geld wordt zwart en zwart geld wordt wit. Van kwaliteitscontrole in verband met de ‘de Voedsel en Warenwet’ is totaal geen sprake. Zij is onderdeel van het criminele circuit geworden.

Dankzij de overheid zijn het voor de criminelen gouden tijden!

De overheid pretendeert de criminaliteit te bestrijden en de volksgezondheid te behartigen, maar blijkt in werkelijkheid te volharden in het bereiken van het tegenovergestelde. Door de repressie neemt de criminaliteit toe en gaat de volksgezondheid door het riool. Zo’n wanbeleid is een vorm van krankzinnigheid, die de samenleving minstens een miljard euro per jaar kost.

Minstens 50 % van de politie en 75% van alle rechercheurs houdt zich bezig met drugsbestrijding. Het is een dure symboolpolitiek, want niemand is er een gram minder om gaan consumeren.

Waarom wordt het meest vredelievende volkje, de cannabisconsumenten, toch zo fanatiek bestreden? Wij zijn toch niet de vijand? Integendeel!

Dat wij als vijand worden gezien zegt veel over het huidige regiem. De vijand zit bij hen blijkbaar tussen de oren. De hennepplant heeft niets te maken met criminaliteit, maar alles met het respectloze verbod.

Het cannabisverbod spruit voort uit een vooroordeel dat berust op morele waarden en niet op wetenschappelijk onderzoek, wat betekent dat de staat zich niet neutraal opstelt. Het verbod is onconstitutioneel omdat het een willekeurige want moralistische beperking van het constitutionele recht op zelfbepaling inhoudt. Het is niet legitiem als de Staat inbreuk maakt op de individuele vrijheid op grond van een moralistische visie op menselijke deugdzaamheid.

De mens ontleent zijn waarde aan zijn vermogen tot zelfbepaling. Daarom moet elk individu zelf uitmaken hoe zijn leven eruit ziet. Het criterium is altijd dat je een ander niet concreet tot last bent.

Ik heb respect voor de bonafide coffeeshophouders die ondanks de weerzinwekkende tegenwerking hun hoofd boven water weten te houden en hun klanten van dit heilzame kruid blijven voorzien.

Het wanbeleid van de overheid is daarentegen een soort ‘voortwoekerende juridische kanker’ met als haard ‘het verbod’.

Voor een spoedig herstel is het dus belangrijk, om naast het bestrijden van alle excessen, allereest zo snel mogelijk de haard, het verbod, te verwijderen.

Doede J. de Jong
Biologische wietkweker
Appelskea