The post In memoriam Dries van Agt: de vader van het gedoogbeleid voor cannabis appeared first on VOC.
]]>Aan Dries van Agt, die op 5 februari hand in hand met zijn vrouw Eugenie uit het leven stapte, hebben we het wettelijke onderscheid tussen soft- en harddrugs te danken en de decriminalisering van cannabis. De vader van het gedoogbeleid was een groot politicus en een zeer aimabel mens.
In veel necrologieën en terugblikken op leven en werk van Dries van Agt komt de introductie van het gedoogbeleid in 1976 er bekaaid vanaf, als er al aandacht aan wordt besteed. Dat is raar. Want inmiddels vindt het destijds revolutionaire idee om cannabis te decriminaliseren en te reguleren wereldwijd navolging.
Dat heeft hij zelf nog meegemaakt. Toen ik hem in 2016 vroeg of hij als surprise act zou willen spreken op Cannabis Bevrijdingsdag, wilde hij dat doen op voorwaarde dat ik hem bij zou praten over de actuele ontwikkelingen op dit gebied. Als hij ging spreken, wilde hij wel weten waar hij het over had. Dus ging ik naar Nijmegen en bracht een middag bij hem thuis door, in het ruime kantoor waar hij sigaren mocht roken van zijn Eugenie.
Hij maakte grote indruk op me. Door zijn interesse, zijn humor en zijn bloemrijk en uitbundig taalgebruik. Ik legde hem zo goed mogelijk uit wat er binnen en buiten Nederland gebeurde rond cannabis. Hij vertelde mij over de achtergronden van de fameuze wijziging van de Opiumwet in 1976, de geboorte van het gedoogbeleid. (wie wil weten hoe dat destijds precies ging verwijs ik naar dit artikel (PDF) uit 2009 toen Van Agt de Cannabis Culture Award won.
Kort daarna, op 12 juni 2016, maakte Dries van Agt zijn opwachting in het Flevopark in Amsterdam voor de achtste editie van Cannabis Bevrijdingsdag. In de backstage mocht ik mijn ouders aan hem voorstellen; mijn vader zou hem die avond terug naar Nijmegen rijden. Ik maakte een rondje over het veld met de voormalige minister-president; de bezoekers reageerde zonder uitzondering eerst heel verbaasd en daarna vol warmte, lachende gezichten en omhooggestoken duimen.
Ook vanaf het podium stal Van Agt de show. ‘Makkers!’, riep hij, ‘Het laatste nieuws is verrekte goed. Het laatste nieuws is dat Canada, ja Canada, heeft besloten om cannabis te legaliseren. En waarom is dat nou zo belangrijk? Belangrijker dan drie of zelfs vele malen drie Amerikaanse staten bij elkaar? Canada heeft een enorme morele en politieke invloed in West-Europa… dus dat kan hier niet onbeantwoord blijven!’
Bij deze en andere gelegenheden vertelde Van Agt dat hij en volksgezondheidsminister Irene Vorrink cannabis in de jaren zeventig volledig wilden legaliseren. Maar daar ontbrak voldoende draagvlak voor in het kabinet Den Uyl, dus werd het decriminaliseren en gedogen. Het beleid bleef onvoltooid en is dat tot op de dag van vandaag.
Maar toch: decennia lang was Nederland een lichtend voorbeeld voor activisten en progressieve bestuurders en politici over de hele wereld. Met onze coffeeshops en het door Van Agt en Vorrink ingevoerde gedoogbeleid bewezen we dat de hemel niet naar beneden valt als je cannabis gewoon in winkels verkoopt en consumptie en bezit toestaat.
In 1996, twintig jaar na de wijziging van onze Opiumwet en de decriminalisering van cannabis, legaliseerde Californië als eerste Amerikaanse staat medicinale cannabis. Anno 2024 is medicinale cannabis in 38 Amerikaanse staten legaal en recreatieve cannabis in 24 staten. Canada legaliseerde in 2018 recreatieve cannabis, als eerste G7 land. In Duitsland, het rijkste en invloedrijkste land van Europa, gaat de eerste fase van legalisering zeer waarschijnlijk dit voorjaar in.
Laten we nooit vergeten dat Nederland, dankzij Dries van Agt, als eerste land ter wereld deserteerde in de door de VS verzonnen en aangejaagde oorlog tegen cannabis en historische eerste stappen zette richting legalisering van de plant. Alleen daarom al verdient hij een standbeeld.
Tekst: Derrick Bergman, voorzitter stichting Verbond voor Opheffing van het Cannabisverbod
The post In memoriam Dries van Agt: de vader van het gedoogbeleid voor cannabis appeared first on VOC.
]]>The post Hester Kooistra overleden: stille, zachte kracht in cannabisland appeared first on VOC.
]]>Via Ties Chabile bereikte mij het droevige en onverwachte bericht dat Hester Kooistra op 24 november 2023 is overleden. Nadere details ontbreken nog op dit moment.
Hester bedacht de wet Camulet, gebaseerd op een artikel in de Opiumwet (artikel 3b, lid 2) dat wetenschappelijke voorlichting toestaat over de samenstelling van cannabis. Ze was er van overtuigd dat dit artikel de sleutel was om gereguleerde cannabisteelt mogelijk te maken. In haar Twitter bio wist ze het concept in acht woorden samen te vatten: “cannabisbijsluiter waarbij gecontroleerde teelt onder ontheffing nodig is”. Meestal had ze meer woorden nodig. Hester wist hoe belangrijk details zijn, hoe belangrijk nuance is. Altijd behield ze haar onafhankelijke positie.
Tien jaar geleden voerde ze een succesvolle WOB procedure om de adviezen aan toenmalig minister Opstelten over een maximum THC percentage op te vragen. Mede door haar inzet is zo’n THC maximum er nooit gekomen. Achter de schermen -haar natuurlijke habitat- speelde Hester een belangrijke rol bij de CannaStembus tour, in 2021.
Met een bijna obsessieve volharding en grondigheid hield ze de politiek bij; geen commissieoverleg of Kamervraag ontging haar. Ze deelde al die informatie vrijelijk en deed bijna al haar werk rond cannabis en cannabisbeleid vrijwillig, gratis. Als chronisch zieke, alleenstaande moeder van een prachtige dochter leefde ze van een appel en een ei. Dat maakt haar inzet en toewijding des te bewonderenswaardiger.
Hesters gezondheid was al jaren fragiel, ze had elke week nierdialyse en kampte met een lekkende hartklep. Ze zou later dit jaar naar Ierland gaan voor een nieuwe behandeling, maar dat heeft ze niet gehaald. Ze zal zeer gemist worden.
Derrick Bergman
Voorzitter stichting VOC
Interview met Hester door Mauro Picavet, december 2020: https://cannabisindustrie.nl/podcast-hester-kooistra/
The post Hester Kooistra overleden: stille, zachte kracht in cannabisland appeared first on VOC.
]]>The post WODC: Huisuitzettingen Wet Damocles discutabel appeared first on VOC.
]]>Het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum (WODC), onderdeel van het ministerie van justitie en veiligheid, zet in een recent rapport stevige vraagtekens bij de mogelijk onevenredig negatieve effecten van de Wet Damocles.
Op grond van artikel 13b Opiumwet, meestal aangeduid als Wet Damocles, kunnen burgemeesters op eigen mandaat tot huisuitzettingen overgaan zodra in een pand (soft)drugs worden aangetroffen. Dit gebeurt buiten de rechter om en vindt bovendien vooral plaats bij (sociale) huurwoningen. Eigenaren van koopwoningen blijven buiten schot.
Het WODC rapport, ‘Mogelijkheden voor het monitoren van de gevolgen van de toepassing van de Wet Damocles’, roert een belangrijk maatschappelijk probleem aan. Het Verbond voor Opheffing van het Cannabisverbod (VOC) heeft dan ook met instemming van dit rapport kennis genomen.
Bij cannabis volgt immers al huisuitzetting wanneer vijf planten worden aangetroffen, ook al zijn die uitsluitend voor eigen consumptie bestemd. Meer dan vijf gram wiet of hasj wordt beschouwd als handelshoeveelheid; het aantreffen hiervan is ook voldoende voor huisuitzetting.
Het onderzoek is uitgevoerd door Pro Facto en de Rijksuniversiteit Groningen, in opdracht van het WODC. De onderzoekers concluderen dat een sluiting grote gevolgen kan hebben voor bewoners, omwonenden en verhuurders. Gemeenten passen de Wet Damocles verschillend toe. Maar ze grijpen snel naar het zwaarste middel, woningsluiting, en kiezen veel minder vaak voor lichtere maatregelen als een waarschuwing of dwangsom.
Woningcorporaties zetten huurders die uit huis worden gezet op basis van Damocles op een zwarte lijst. Gemeenten hebben weinig zicht op waar uit huis gezette mensen terecht komen en welke problemen zij ondervinden. In een nieuwsbericht over het rapport stelt het WODC dat “de gevolgen van een woningsluiting vooral voor bewoners ingrijpender kunnen zijn dan de beoogde effecten van de Damocles-maatregel”.
De onderzoekers stellen dat de door de Tweede Kamer gewenste periodieke monitoring van de gevolgen van de Wet Damocles “praktisch niet haalbaar en uitvoerbaar” is. Ze zien wel alternatieven om meer inzicht te krijgen in die gevolgen. Het VOC hoopt dat dit WODC rapport de benodigde aandacht van Tweede Kamerleden en de media zal krijgen.
The post WODC: Huisuitzettingen Wet Damocles discutabel appeared first on VOC.
]]>The post Volop keus in stemhokje voor voorstanders legale cannabis appeared first on VOC.
]]>Kiezers die voorstander zijn van legalisering van cannabis hebben volop keus bij de Tweede Kamerverkiezingen op 22 november. Dat blijkt uit het nieuwe overzicht van de standpunten van achttien politieke partijen over cannabis van de stichting Verbond voor Opheffing van het Cannabisverbod (VOC).
De stichting VOC zet zich sinds 2009 in voor beter cannabisbeleid en werkt rond verkiezingen samen met de stichting Maatschappij & Cannabis, makers van de Cannabis-Kieswijzer. Nederland telt 1,1 miljoen volwassen en dus stemgerechtigde cannabisconsumenten. Met het overzicht ‘Cannabis: wat willen de partijen?’ kunnen zij in een oogopslag zien wie opkomt voor hun rechten en wie niet.
Belangrijkste nieuwkomer is Nieuw Sociaal Contract, de partij van Pieter Omtzigt. NSC wil het huidige cannabisbeleid handhaven en belandt daarmee in dezelfde categorie als de VVD. Bij haar meest recente congres stemde de VVD nog tégen opname van legalisering in het verkiezingsprogramma.
Tien van de achttien opgenomen partijen zijn vóór legalisering, zowel ter rechter- als ter linkerzijde. Die tendens sluit aan bij de situatie in de Verenigde Staten, waar legalisering al enige tijd een bipartisan issue is: zowel Republikeinen als Democraten zijn er voorstander van.
Het CDA is onder de nieuwe leider Henri Bontenbal één vakje gestegen. De PVV daalt één vakje en staat nu met SGP en CU in de minst cannabisvriendelijke categorie. De BBB daalt twee vakjes omdat de eerdere pro-legaliseringskoers is bijgesteld; de partij wil nu alleen in Europees verband legaliseren.
De scores zijn gebaseerd op verkiezingsprogramma’s, Kamerdebatten, stemgedrag en antwoorden op vragen die de stichting Maatschappij & Cannabis aan de partijen heeft gesteld over cannabisbeleid. Voor uitgebreide informatie over de partijstandpunten kun je terecht op de Cannabis-Kieswijzer website.
The post Volop keus in stemhokje voor voorstanders legale cannabis appeared first on VOC.
]]>The post André Beckers over coffeeshop uitspraken Raad van State: tikt de tijdbom door? appeared first on VOC.
]]>De uitspraken die de Raad van State op 13 september 2023 deed in twee zaken over het coffeeshopbeleid in Roermond en Apeldoorn hebben nogal wat onduidelijkheid veroorzaakt. Valt de coffeeshop nou wel of niet onder het schaarse vergunning recht? Is de tikkende tijdbom onder alle coffeeshops in Nederland nu gestopt met tikken of niet? Advocaat André Beckers legt in dit artikel uit wat de twee uitspraken betekenen en wat we nog steeds niet weten.
“Tijdbom onder coffeeshops stopt deze week met tikken….. of ontploft”, schreef Derrick Bergman (VOC) op 12 september 2023. Een dag later was het zover. De Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State (hierna Afdeling genoemd) deed uitspraak in twee zaken over coffeeshops. De zaken spelen zich af in Roermond en Apeldoorn.
In Roermond zijn sinds jaar en dag twee coffeeshops gevestigd. Al ruim dertig jaar zijn deze coffeeshops eigendom van dezelfde exploitant. Iedere vijf jaar vroeg en kreeg hij van de burgemeester een exploitatievergunning die hem het recht geeft alcoholvrije drank en lichte spijzen te verkopen vanuit zijn coffeeshops. Een dergelijke vergunning is op grond van de Algemene Plaatselijke Verordening van Roermond verplicht. Deze vergunning geeft géén toestemming om cannabisproducten te verkopen. Dat mag namelijk niet. De burgemeester is wettelijk niet bevoegd vergunning te verlenen voor de verkoop van cannabis. De burgemeester gaf de exploitant geen brief waarin stond dat de verkoop van cannabis werd gedoogd. De gedoogstatus bleek dus niet uit een schriftelijke gedoogverklaring, maar iedereen wist dat het coffeeshopbeleid van Roermond ruimte gaf voor het gedogen van twee coffeeshops met exploitatievergunning.
Vergunning voor bepaalde tijd
Hoewel de uitspraak van de Afdeling op dit punt een andere indruk wekt, werd de vergunning steeds voor de duur van 5 jaar verleend. Hierdoor kon periodiek door de burgemeester worden beoordeeld of de regels door de exploitant goed werden nageleefd. Daar had de exploitant geen enkele moeite mee. Er was sprake van een goede verstandhouding met de politie en de gemeente en er werd regelmatig overleg gepleegd. Verkeers- en parkeeroverlast was daarbij vaker onderwerp van gesprek. Alle partijen waren het er wel over eens dat de locaties qua verkeers- en parkeeroverlast niet optimaal waren. De eigenaar van de coffeeshops droeg de afgelopen jaren om die reden uit eigen beweging minstens 11 keer een alternatieve locatie voor de vestiging van zijn coffeeshops bij de gemeente aan. Geen enkele locatie werd geschikt gevonden. Soms met argumenten en soms zonder.
Nieuwe aanpak (schaars recht)
De burgemeester van Roermond verleende op 10 oktober 2019 twee exploitatievergunningen met opnieuw een looptijd van 5 jaar. Aan die vergunningen waren – zoals de eigenaar gewend was – een groot aantal voorwaarden verbonden. Sommige daarvan gingen wel erg ver (zoals: wachtenden klanten in een rij = overlast), maar daar zal ik hier verder geen aandacht aan schenken. Nieuw was dat in de aanbiedingsbrief werd gesteld dat de vergunningen werden beschouwd als een ‘schaars recht’ en dat er werd gewerkt aan nieuw beleid.
Dit maakte de exploitant alert. Van een schaars recht is heel kort samengevat sprake als er meer vraag is naar vergunningen dan aanbod. De burgemeester schreef: “Dit kan voor u inhouden dat na het verlopen van de onderhavige vergunning derden kunnen meedingen naar een vergunning voor het exploiteren van een coffeeshop in Roermond”.
Bezwaar en beroep
De mogelijkheid dat nieuw beleid zou kunnen gaan inhouden dat de eigenaar zijn beide coffeeshops kon kwijtraken, gaf aanleiding bezwaar te maken tegen de looptijd van de vergunningen. Het bezwaar was kort en bondig en luidde: “U stelt dat de verleende exploitatievergunningen met toepassing van de Dienstenwet als een schaars recht moeten worden beschouwd. Die stelling wordt uitdrukkelijk betwist. De Dienstenwet is niet van toepassing op activiteiten die zoals u zelf schrijft “naar de regel van de Opiumwet illegaal zijn. Daarbij merk ik op dat u geen vergunning heeft verleend voor de verkoop van cannabis, maar voor alcoholvrije drankjes. Dergelijke vergunningen zijn niet schaars, zodat het door u gehanteerde uitgangspunt niet verenigbaar is met het recht.”
Het bezwaar werd door de burgemeester ongegrond verklaard zodat een gang naar de rechtbank volgde. Bij de rechtbank Limburg trof het verweer doel. De rechtbank Limburg oordeelde op 30 maart 2021 dat de exploitatievergunningen niet schaars zijn en dus voor onbepaalde tijd hadden moeten worden verleend. De rechtbank maakte klip en klaar duidelijk dat de regels die gelden voor de verdeling van schaarse vergunningen niet van toepassing zijn op een gedoogverklaring voor de verkoop van cannabis. Tegen die uitspraak stelde de burgemeester van Roermond hoger beroep in.
In afwachting op oordeel Afdeling
Niet alleen veel coffeeshophouders, maar ook juristen werkzaam bij gemeenten hebben lang moeten wachten op het eindoordeel van de Afdeling. Ook vanuit wetenschappelijke hoek was er interesse voor deze zaak. Tijdens de behandeling van het hoger beroep op 27 maart 2023 waren medewerkers van de rechtenfaculteit van de universiteit van Leiden aanwezig. De voorzitter vertelde in zijn inleiding dat het oordeel in deze kwestie voor de hele coffeeshopbranche van belang kon zijn. Dit sterkte de verwachting dat de uitspraak voor de praktijk duidelijk zou maken of coffeeshophouders over een schaars recht beschikken en burgemeesters dus niet langer bevoegd zijn een exploitant eindeloos te gedogen.
De uitspraak van de Afdeling stelt op dit punt teleur. In het oordeel van de Afdeling valt niet op te maken hoe hierover wordt gedacht. De uitspraak maakt een paar zaken duidelijker.
1. De burgemeester is ter bescherming van de openbare orde en het woon- en leefklimaat bevoegd een exploitatievergunning voor bepaalde duur (bijvoorbeeld 5 jaar) te verlenen. Dit stelt de burgemeester periodiek in staat te beoordelen of opnieuw een vergunning wordt verleend of dat dit met het oog op de openbare orde niet langer wenselijk is. De niet op een afzonderlijk papier vermelde gedoogverklaring volgt qua duur de exploitatievergunning.
2. In de exploitatievergunning mag geen toestemming worden verleend voor de verkoop van cannabisproducten, maar de burgemeester is wel bevoegd hele concrete beleidsregels vast te stellen waaruit blijkt op welke wijze hij rekening houdt met de bijzondere aard van een coffeeshop. Zo kan bijvoorbeeld een maximum worden gesteld aan het aantal coffeeshops en kunnen ter voorkoming van overlast regels worden vastgesteld die bij niet naleving tot bestuurlijk ingrijpen leiden.
Wat we in de uitspraak nu niet lezen is of de burgemeester verplicht is periodiek geïnteresseerden de mogelijkheid te bieden een exploitatievergunning voor een coffeeshop te bemachtigen. Dat is wel de reden geweest voor de burgemeester van Roermond om de nieuwe lijn in te zetten. Haar argument was dat zij volgens de wet zo moest handelen, omdat bij coffeeshops in haar opvatting sprake is van schaarse rechten.
De Afdeling heeft hierover geen standpunt ingenomen, maar kwam in een andere zaak wel tot een aanzienlijke verbetering van de rechtspositie van coffeeshophouders. Dat is in het licht van toekomstige discussies over schaarse rechten bij coffeeshops in mijn ogen zeker goed nieuws voor de branche.
In Apeldoorn is een gedoogverklaring die voor onbepaalde tijd was verstrekt door de burgemeester op grond van de Dienstenrichtlijn/Dienstenwet (“schaarse rechten”) vervangen door een gedoogverklaring voor bepaalde tijd.
Het daartegen door de coffeeshophouder ingestelde bezwaar is bij de burgemeester (evenals het beroep bij de rechtbank) niet-ontvankelijk verklaard. Waarom? Besluiten rondom gedoogverklaringen werden tot gisteren niet aangemerkt als een besluit in de zin van de Algemene wet bestuursrecht. Dat betekent dat de coffeeshophouder geen bezwaar kon maken tegen de weigering van een burgemeester om een gedoogverklaring te verlenen. Datzelfde gold voor de intrekking van een gedoogverklaring. Kortom, de houders van gedoogverklaringen konden niet rekenen op gedegen rechtsbescherming. Om daarvoor in aanmerking te komen moesten zij niet gedoogd cannabis verkopen en zo bestuurlijk optreden uitlokken. Tegen een handhavingsbesluit kon je namelijk wel bezwaar maken. De bestuursrechter ging daarbij op één uitzondering na telkens voorbij aan de strafrechtelijke risico’s die daarbij moesten worden gelopen.
De nieuwe lijn van de Afdeling is als volgt. Citaat:
“De Afdeling ziet aanleiding om haar rechtspraak voor coffeeshops bij te stellen. Voor coffeeshops wordt de lijn dat een gedoogverklaring voor de verkoop van softdrugs (inclusief de voorwaarden), een weigering van een gedoogverklaring en een intrekking van een gedoogverklaring voor de toepassing van de wettelijke regels over bezwaar en beroep zowel voor derden als voor de overtreder met een besluit worden gelijkgesteld”.
Eindelijk! Hiermee is echter niet gezegd dat een gedoogverklaring hetzelfde is als een vergunning en dus ook een schaars recht is.
Ik hield er vooraf rekening mee dat de Afdeling de discussie over schaarse rechten bij coffeeshops vooruit zou schuiven. Dat is gebeurd, maar de wijze waarop dat is gedaan had ik niet voorzien. Best indrukwekkend te lezen hoe de Afdeling erin is geslaagd hier geen uitspraak over te hoeven doen.
Op de website van ‘Binnenlands Bestuur’ van 13 september 2023 is over de ‘schaarse vergunning’ het volgende gezegd. Citaat: Burgemeester Donders wilde bovendien de vergunning aanbesteden, zodat ook andere gegadigden de shops konden overnemen. Volgens de regels van een horecavergunning zou een coffeeshop onbeperkt kunnen worden geëxploiteerd door steeds dezelfde eigenaar. Maar wanneer die voor een coffeeshop wordt beschouwd als een ‘schaarse’ vergunning, moet die wettelijk worden aanbesteed, aldus de gemeente Roermond. Zover gaat de Raad van State niet. ‘De Raad zegt niets over een schaarse vergunning’, benadrukte de woordvoerder. ‘Dit is iets waarover later eventueel nog een procedure kan volgen.’
De conclusie is dat de vraag of de gedoogde coffeeshophouder over een schaars recht beschikt nog steeds niet is beantwoord. Is de bom heel stilletjes zonder enige schade ontploft of tikt deze nog steeds? De toekomst zal dat uitwijzen.
André Beckers
Advocaat
The post André Beckers over coffeeshop uitspraken Raad van State: tikt de tijdbom door? appeared first on VOC.
]]>The post Column Mario Zwart over wiet, Duitsland en Europa appeared first on VOC.
]]>Huiscolumnist Mario Zwart ziet dat Duitsland cannabis gaat legaliseren. Een reden tot feest! Maar waarom komen er geen wiet-winkels?
Duitse legalisering: thuisteelt, cannabisclubs en proefprojecten
Na anderhalf jaar wachten kwam de Duitse regering met haar plan om cannabis te legaliseren. Duitsland zet in op drie sporen: legale thuisteelt (3 vrouwelijke bloeiende planten per persoon); Cannabis Social Clubs, die op non-profit basis wiet kweken voor de leden, waarbij nog onduidelijk is[1] of je in die clubs ook wiet mag roken of vapen, of dat het alleen ‘afhalen’ wordt; en wetenschappelijke proefprojecten, vergelijkbaar met onze ‘wietproef’, met winkels die “als tijdelijk experiment en op beperkte schaal” wiet verkopen van goedgekeurde telers.
Blij met thuisteelt en clubs, maar we willen ook winkels
De reacties in de Duitse cannabiswereld waren lauw. Mooi dat thuisteel legaal wordt, en die clubs zijn ook prima, afhankelijk van de voorwaarden. Maar “wetenschappelijke proefprojecten”? Waarom? We weten toch allang dat een legale markt beter is dan een illegale? En dat legalisering een succes wordt als legale wiet beter, goedkoper, en gemakkelijker te krijgen is dan illegale? Waarom niet nu meteen normale, legale wietwinkels openen? Dat werkt prima in Canada en de VS!
Volgens de Duitse minister van Volksgezondheid, Karl Lauterbach, is de Europese Unie tegen dat soort winkels. Nonprofit thuisteelt en cannabis clubs zouden wél mogen. Aan het verhaal “dat het niet mag van Europa” zitten echter een paar rare kanten.
1. Is er echt onderhandeld met de EU?
In de eerste plaats is niet duidelijk hoe serieus de Duitse regering heeft gesproken met de EU. Belangenclub Deutsche Hanfverband (Duitse Hennepvereniging) heeft nog geen antwoord op simpele vragen als: met wie heeft de Duitse regering gesproken? Waarover? Welke concrete Europese regels staan in de weg? Welke oplossingen kwamen op tafel? En wie bepaalt eigenlijk die Europese regels? Het blijft allemaal mistig.
2. Zijn EU-regels echt een belemmering?
In de tweede plaats is twijfelachtig of Europese regels daadwerkelijk normale winkels in de weg staan. Juridisch expert op dit vlak, Tom Blickman van het Transnational Institute, stelt dat dit wél kan. Wie heeft hier gelijk? Daarvoor is nodig dat de kaarten boven tafel komen. De Duitse regering doet schimmig – waarom zou dat toch zijn?
3. Is nonprofit echt gezonder?
In de derde plaats is “het mag alleen nonprofit worden gekweekt en verkocht” een rare eis. Zo voer je toch geen volksgezondheids-beleid? “U mag hier niet roken, tenzij die tabak nonprofit is verbouwd. U mag geen vuurwerk afsteken, tenzij u dat vuurwerk zelf heeft gemaakt. U mag niet dronken autorijden, tenzij u die alcohol zelf had gestookt”. Wat is dat voor raars? Op cannabis-gebied kun je, indien nodig, de volksgezondheid prima beschermen met een leeftijdsgrens, verplichte etiketten, waarschuwingsfolders, een reclameverbod en dergelijke. De THC die je inademt “herinnert” zich echt niet of ze afkomstig is uit wiet-zonder-winstoogmerk, of uit commercieel geteelde cannabis. En wie bang is voor agressief ‘wiet-pushen’ door commerciële winkels, kan dat prima indammen met regels tegen reclame en aanbiedingen. Net zoals in het tabaksbeleid.
4. Maar de EU staat illegale wietverkoop in een winkel wél toe?
In Nederland wordt al sinds 1976 illegale wiet verkocht in winkels (“coffeeshops”). Op commerciële basis. De EU heeft hier geen bezwaar tegen. Maar legale wiet in winkels zou niet mogen? “De EU staat wietverkoop in winkels alleen toe als dat illegale wiet is. Verkoop van legale wiet staan wij niet toe!” – als dit echt zo is, is dat toch heel vreemd?
5. Commercie: in Nederland verplicht, in Duitsland verboden. Hoezo?
Duitsland verbiedt commercie bij recreatieve wiet; in Nederland is die commercie juist verplicht. Al 57 jaar is de enige plek waar je legaal-achtig wiet kun krijgen de commerciële coffeeshop met commerciële wiet. Thuisteelt was en is streng verboden. Dat zou maar tot chaos leiden! En ondanks 20 jaar lobby-werk is in ons land er nog geen enkele cannabis social club toegelaten. Ook in de Wietproef blijft dat zo: kwekers moesten verplicht commerciële bedrijven zijn, non-profit initiatieven werden uitgesloten.
In Duitsland dus exact het omgekeerde. Jongens, waar sláát dit op?
6. Hoe democratisch is de EU?
Tenslotte: áls de Europese Unie echt in de weg staat van commerciële winkels, dan toont dit weer hoe ondemocratisch de EU is. In de Verenigde Staten is cannabis op federaal niveau verboden. En toch hebben al 21 staten recreatieve cannabis gelegaliseerd. Ze deden het gewoon. Amerikaanse kiezers kunnen bovendien stemmen voor hun landelijke regering, ze kunnen dus het landelijke verbod wégstemmen. Het lijkt erop dat Europese ‘onafhankelijke’ landen minder speelruimte hebben dan Amerikaanse staten. En nog erger: Europese burgers kunnen niet stemmen over EU-regels.
Nodig: thuisteelt, clubs, winkels en een democratische EU
Het Duitse beleid gaat de goede kant op. Thuisteelt en samen telen: uitstekend. Dat derde onderdeel, die “wetenschappelijke proefprojecten”, is overbodig. Open liever normale winkels. En bij dit alles is transparantie over die Europese regels hard nodig. Niet meer “schuilen” achter de Europese Commissie, geen stiekem gedoe. En geef EU-burgers eens een stem over Europese regels. De toekomst is groen en democratisch!
[1] Op de website https://www.bundesgesundheitsministerium.de/themen/cannabis/faq-genuss-cannabis.html staat geen consumptie, maar minister Lauterbach zei op de persconferentie desgevraagd dat hierover nog geen beslissing is genomen.
The post Column Mario Zwart over wiet, Duitsland en Europa appeared first on VOC.
]]>The post VOC en Cannabis Kieswijzer presenteren update energielabel met cannabis standpunten partijen appeared first on VOC.
]]>De stichting Verbond voor Opheffing van het Cannabisverbod presenteerde vandaag in samenwerking met de Cannabis Kieswijzer een nieuwe versie van het energielabel van de standpunten van de politieke partijen over cannabis, dat is opgesteld voor de komende Provinciale Staten verkiezingen op 15 maart. Ook is er een gezamenlijk persbericht uitgegaan naar de pers.
Rond de verkiezingen werken we samen met de stichting Maatschappij & Cannabis, makers van de Cannabis-Kieswijzer. Nederland telt 1,1 miljoen volwassen en dus stemgerechtigde cannabisconsumenten, zo’n acht procent van het totale aantal. Met het overzicht ‘Cannabis: wat willen de partijen?’ kunnen zij in een oogopslag zien wie voor hun rechten en belangen opkomt en wie niet.
Nieuwkomers in het overzicht zijn de BBB en BVNL. De Boer Burger Beweging is de meest cannabisvriendelijke rechtse partij. De drie christelijke partijen, CDA, ChristenUnie en SGP, scoren het laagst. De scores zijn gebaseerd op verkiezingsprogramma’s, Kamerdebatten en de Stemwijzer stelling ‘Zowel inkoop als verkoop van softdrugs door coffeeshops moet legaal worden’ uit 2021.
Het antwoord van de BBB op die stelling: ‘Eens. In landen waar softdrugs legaal zijn, is gebleken dat zowel criminaliteit als gebruik dalen. Politie en justitie kunnen volgens BBB hun aandacht beter aan andere zaken besteden.’
BBB-leider Caroline van der Plas zei eind 2021 in debat met justitieminister Grapperhaus: ‘Hoe kijkt de minister aan tegen het eventueel reguleren van bepaalde vormen van met name softdrugs? Het is namelijk niet zo dat ik wil dat alles wordt losgelaten en ik laat me ook graag overtuigen, maar als je het bijvoorbeeld vergelijkt met de drooglegging in Chicago of in Amerika in de jaren twintig, dan zie je dat de criminaliteit nooit zo erg floreerde als in die tijd. Voor ons is dat de overweging om te kijken of je misschien beter sommige drugs kunt reguleren, zodat je er grip op hebt en de kwaliteit van het spul ook beter is.’
The post VOC en Cannabis Kieswijzer presenteren update energielabel met cannabis standpunten partijen appeared first on VOC.
]]>The post Gebruik je medicinale wiet zonder recept? Doe mee aan het Medusa onderzoek appeared first on VOC.
]]>Naar schatting gebruiken meer dan 130.000 mensen cannabis als medicijn in Nederland. Nog geen vijf procent, minder dan zevenduizend mensen, heeft daarvoor een recept van een arts. De rest kweekt zelf wiet of koopt in een coffeeshop of elders. Om meer inzicht te krijgen in deze groep is het Trimbos instituut het Medusa onderzoek gestart.
Medicinale cannabis is al sinds het begin van de eeuw legaal in Nederland, maar de situatie voor medicinale cannabisgebruikers is verre van ideaal. Geen enkele zorgverzekeraar vergoedt medicinale cannabis, er is nog steeds maar één producent (Bedrocan), die niet meer dan vijf soorten kweekt.
Medicinale cannabisgebruikers kunnen in slechts één gemeente, Tilburg, hun eigen wiet kweken zonder angst voor de politie, de woningbouwvereniging of de burgemeester. In alle andere gemeenten is het risico op huisuitzetting reëel, zelfs met een recept van een arts. De kennis over medicinale cannabis bij zorgprofessionals laat nog veel te wensen over en geplande voorlichtingscampagnes zijn er nooit gekomen.
Het doel van het Medusa onderzoek is het in kaart brengen van ‘de behoeften en wensen van patiënten’, meldt het Trimbos instituut op hun website. ’Dit helpt om te begrijpen hoe de toegang tot medicinale cannabis en het aanbod verbeterd kan worden.’ Dit streven ondersteunt de stichting VOC uiteraard.
Het Medusa onderzoek bestaat uit een online vragenlijst en twee vrijwillige vervolgonderzoeken. Trimbos: ‘Het ene is een online interview en voor het andere vragen we een beetje van hun cannabis op te sturen, zodat we de samenstelling kunnen onderzoeken. Ze kunnen één van deze vervolgonderzoeken kiezen of allebei. Deelname is vrijwillig. Deelnemers krijgen per vervolgonderzoek 40 euro als vergoeding.’
Via deze link ga je direct naar de online vragenlijst en klik hier voor meer informatie over het Medusa onderzoek.
The post Gebruik je medicinale wiet zonder recept? Doe mee aan het Medusa onderzoek appeared first on VOC.
]]>The post Column Mario Zwart: Legale wietfabriek, gemengde gevoelens appeared first on VOC.
]]>De bouw van de eerste legale wietfabriek in Noord-Nederland is begonnen, meldde het Dagblad van het Noorden op 30 januari 2023. Een historisch moment, dat gemengde gevoelens oproept bij Stichting VOC-columnist Mario Zwart (bovenstaande foto via LinkedIn).
Eindelijk is het zo ver. Na 47 jaar gedoogbeleid zetten we een stapje voorwaarts. En als je dit iemand gunt zijn het John en Ines[1], de kwekers achter dit initiatief, dat de merknaam Holigram zal krijgen: gedreven liefhebbers van cannabis die hun sporen méér dan verdiend hebben. Ik heb er alle vertrouwen in dat ze uitstekende wiet en hasj gaan leveren. En daar is iedereen bij gebaat.
Tot nu toe kun je alleen schone, betrouwbare cannabis krijgen als je zelf kweekt, maar dat gaat dus veranderen. Prima, hoe meer keuze, hoe beter. Ik gun Holigram veel succes en een daverende omzet!
In de normale wereld doe je een proef om twee redenen. Ofwel als pilot: voordat je de hele wand schildert, doe je eerst een proefstukje. Ofwel voor de wetenschap: een experiment om een nieuw atoomdeeltje te ontdekken. Deze wietproef is geen van beiden.
Er is geen plan voor de toekomst. Wie geen concrete schilderplannen heeft, gaat niet met staaltjes verf in de weer. Zonder duidelijk uitzicht op legalisering is deze wietproef een weg van niks naar nergens. En het is ook geen wetenschap: de opzet van deze proef maakt het onmogelijk om er iets zinvols van te leren.
De wiet blijft ook illegaal. Holigram en de andere kwekers zijn legale bedrijven, maar zodra de wiet de kas verlaat is het, pats-boem, een illegaal product geworden.
De Opiumwet is nog voluit van kracht, en cannabis is nog steeds een verboden genotmiddel. Je mag het niet kweken, niet opslaan, niet verkopen, niet hebben. Voor 6 gram ‘experiment-wiet’ mag een burgemeester je huis sluiten, want meer dan 5 gram wiet is een “handelsvoorraad”, en daarmee is je hele huis dan opeens een “drugspand” geworden[2].
Ik ken geen enkel ander product dat legaal, onder streng overheidstoezicht geproduceerd wordt, maar dat tegelijkertijd voor de klant zéér illegaal is. Wat is dit voor kranzinnigs?
Jan en Mien worden hun huis uitgezet om drie wietplanten in de tuin. Die duivelse wiet moet namelijk uit alle macht worden bestreden. Ja, tenzij je natuurlijk mazzel had in de Wietproef-loterij.
De winnaar mag kweken, de verliezer wordt dakloos gemaakt. Tenzij je veel geld hebt, dan kun je een wietproef-bedrijf overnemen. Vijf van de 10 Wietproef-Loterijwinnaars zijn inmiddels geheel of gedeeltelijk in handen van (Canadese) investeerders.
Het zou me niks verbazen als we straks verdere fusies en overnames gaan zien. Dat zien we al op de biermarkt (denk aan megaconcerns als InBev) en ook op de Canadase en Amerikaanse legale cannabismarkten. Dáár worden kartelpraktijken tegengegaan doordat de markt open is, en er nieuwe, kleinere, craft toetreders bijkomen. En ook legale thuisteelt houdt daar de macht van grote commerciële kwekers in toom.
In Nederland kan dit alles niet: het kweker-systeem zit potdicht. Niemand kan meer een licentie krijgen. En ook thuisteelt is en blijft in Nederland streng verboden.
Wie kijk ik aan op die misstanden? De politiek natuurlijk! Deze proef is een compromis tussen conservatieven (die graag dingen verbieden) en progressieven (met hun voorliefde voor regels en overheids-bemoeienis). Zo kregen we een systeem waarin cannabis streng verboden blijft, maar óók tot op het absurde “geregeld”.
Ik gun de kwekers een eerlijker systeem, waarin innovatie mogelijk is, waarin de beste kweker wint. De meeste wietproefkwekers zijn echte liefhebbers, die aan ‘onze’ kant staan, en die nu eindelijk zonder politie-gezeik kunnen kweken. Ik ga straks met veel plezier hun hasj en wiet proberen.
Maar die wet deugt van geen kanten. Wat stellen de gevestigde politieke partijen teleur. Kom op zeg, na 47 jaar gedoogbeleid is legalisering écht de enige zinvolle stap. Een normale markt, met redelijke regels, en gelijke rechten voor burgers en bedrijven. Desnoods met eerst een pilot, geen probleem, zolang er maar concreet uitzicht is op legalisering.
Niemand zit te wachten op een voortgezet gedoogbeleid met nu, NIEUW!, een scheut corruptie, ongelijkheid en buitensluiting. Gooi open die markt!
[1] https://www.rtvnoord.nl/nieuws/187644/modelkwekers-uit-bierum-moeten-alsnog-bloeden, https://www.cnnbs.nl/heldenstrijd-modelkwekers-john-en-ines-nog-niet-gestreden/
[2] In de Wet Damocles is bepaald dat de burgemeester panden mag sluiten waarin een ‘handelshoeveelheid’ drugs ligt, of waarin drugs worden geproduceerd. Dit gebeurt ook bij cannabis op grote schaal: enkele planten in huis of tuin kunnen al voldoende zijn. Burgemeester Arinda Callewaert (CDA) van de gemeente Bergeijk zette dik een jaar geleden de autistische Robin op straat om één wietplant. https://www.rtlnieuws.nl/onderzoek/artikel/5236616/autistisch-drugs-op-straat-burgemeester Dit gebeurt vaak. https://bondprecairewoonvormen.nl/2021/03/bewoners-vliertstraat-den-bosch-eisen-woonzekerheid-stop-huisuitzettingen-op-basis-van-wet-damocles/ Burgemeesters sluiten duizenden panden per jaar. https://www.rtlnieuws.nl/onderzoek/artikel/5228785/burgemeesters-sluiten-drugspanden-disproportioneel-burgers-dupe. De burgemeesters in Zeeland hebben al aangekondigd https://voc-nederland.org/blog/2017/11/17/zeeland-meer-dan-5-gram-cannabis-huis-handelshoeveelheid-huisuitzetting/ dat ze ook voor 6 gram wiet burgers dakloos willen maken. De Wet Damocles maakt géén uitzondering voor Wietproef-wiet. Ook die wiet is en blijft strikt illegaal.
Het gaat hier dus om een een collectieve straf voor het hele gezin, waarbij het grondrecht op huisvesting aan de kant wordt gezet, en waarbij geen scheiding der machten is: de burgemeester is wetgever (want bepaalt mede of zijn gemeente die Wet Damocles overneemt in het lokale beleid), politieagent, rechter en beul. Om deze redenen zijn juridische experts en Ombudsmannen zeer kritisch op de Wet Damocles https://www.rtlnieuws.nl/onderzoek/artikel/5228785/burgemeesters-sluiten-drugspanden-disproportioneel-burgers-dupe, https://www.rtlnieuws.nl/onderzoek/artikel/4927251/drugspanden-sluiting-burgemeesters-aanpak-verschillend
The post Column Mario Zwart: Legale wietfabriek, gemengde gevoelens appeared first on VOC.
]]>The post Wietproef update: D66 wil Canadese wiet, teler tart reclameverbod appeared first on VOC.
]]>Wordt de wietproef versneld? Gaan we het Canadese cannabis-overschot importeren, zoals D66 heeft voorgesteld? Komt er in Breda en Tilburg een experiment in het experiment? En hoe zit het met de tweets van FYTA, de enige wietproef-teler die al hasj en wiet produceert? Een wietproef update.
Door Derrick Bergman, voorzitter stichting VOC
Op de voorlaatste dag van 2022 diende D66 Tweede Kamerlid Joost Sneller twintig Kamervragen in aan minister van VWS Ernst Kuipers, minister van justitie en veiligheid Dilan Yesilgöz en minister van Financiën Sigrid Kaag. Onderwerp: ‘Het zo snel mogelijk starten met de volgende fase van het experiment gesloten coffeeshopketen’. Het is een stevige vragenlijst, waarbij hete hangijzers aan bod komen, zoals de weigering van banken om aangewezen telers een rekening te verstrekken.
Sneller suggereert dat deze telers met een buitenlandse bank in zee zouden kunnen gaan, “in landen als Zwitserland of Malta, waar evenals hier initiatieven met de regulering van de cannabisteelt lopen”. Opmerkelijk is ook zijn voorstel om cannabis uit Canada te importeren om de wietproef te versnellen. Sneller verwijst naar dit artikel op MJBizDaily.com over de recordhoeveelheid cannabis die in 2021 in Canada werd vernietigd, 425.000 kilo. Vraag nummer twaalf luidt:
‘Bent u bereid te verkennen op welke wijze het op korte termijn mogelijk kan worden gemaakt om (mede) middels het importeren van «legaal geteelde» cannabis uit Canada binnen het kader van het experiment een gesloten keten te verzekeren om zo eerder te kunnen starten met een volgende fase, desnoods met de aanloopfase in enkele gemeenten? Zo nee, waarom niet?’
Import uit andere landen mag ook, voegt Sneller er in vraag 13 aan toe. De ministers hebben zijn vragen nog niet beantwoord, maar zij reageerden wel op het pleidooi van de burgemeesters van Breda en Tilburg voor een ‘experiment in het experiment’. Telers die al klaar zijn om te produceren zouden mogen gaan leveren aan de coffeeshops in Breda en Tilburg, die daarnaast hun gewone assortiment mogen blijven verkopen. Paul Depla, burgemeester van Breda, presenteerde dit idee in de Volkskrant van 4 november 2022 en op het PCN jubileum symposium in Eindhoven diezelfde dag.
In hun brief over de stand van zaken met de wietproef van 2 december 2022 schrijven de ministers Kuipers en Yesilgöz hierover: ‘Nu het startmoment niet in 2023 kan plaatsvinden, kijken we of een alternatief mogelijk is om op kleinere schaal toch in 2023 te starten met levering aan coffeeshops. Daarbij sluiten we aan bij een initiatief vanuit de betrokken Brabantse burgemeesters bij het experiment om te bezien of er, vooruitlopend op de start van de overgangsfase, eerder geleverd kan worden aan coffeeshops door de telers die gereed zijn.’
Op dit moment is nog maar één teler gereed: Fyta uit Waalwijk, die al langer medicinale cannabis produceert. Het bedrijf heeft een bescheiden publiciteitsoffensief gelanceerd, met een Nieuwsuur reportage op 28 november 2022 als startschot. Op 9 december citeerde het Brabants Dagblad uit een brief van Fyta directeur Fred van der Wiel aan het kabinet. Hij schrijft dat Fyta al 25 miljoen heeft geïnvesteerd en dat elke maand uitstel een half miljoen kost.
Fyta tast sinds december de grenzen van de wetgeving af met hun Twitter account @Fytagroup. Een ijverige officier van justitie kan de fraaie foto’s van hun cannabisvariëteiten en hun hasj op dit account zomaar als reclame beschouwen. Wat mij betreft geen probleem, zeker zolang Heineken en andere alcoholproducenten reclame mogen maken voor hún drugs via Twitter en andere media. En ergens past het ook wel bij onze cannabiscultuur, dat de regels al worden overtreden nog voordat de wietproef is begonnen.
Het Amerikaanse zakenblad Fast Company publiceert deze week een artikel over het Nederlandse cannabisbeleid, de ontwikkelingen in Duitsland en de wietproef. De verslaggever interviewde André Knottnerus, voorzitter van de adviescommissie voor de wietproef, Tom Blickman van het Transnational Institute (TNI) en Stijn Hoorens van RAND Europe, een van de drie onderzoeksbureaus die de wietproef onderzoeken.
Alle drie verwachten ze dat de Europese Commissie de Duitse legaliseringsplannen af zal gaan wijzen. Knottnerus heeft de Duitse regering geadviseerd een experiment naar Nederlands voorbeeld op te zetten, onthult hij. Hoorens ziet niet hoe de Europese Commissie de Duitse plannen goed kan keuren. Maar als dat toch gebeurt, dan gelooft hij dat de Nederlandse regering de wietproef zou “kunnen omzeilen en gaan bewegen om zijn buurman te evenaren” (could bypass the experiment and move to match its neighbor).
Hoorens nuanceerde dit later via Twitter: ‘Overigens denk ik dat de journalist mijn woorden wat heeft overgeïnterpreteerd. Ik heb niet gezegd dat de Nederlandse overheid het experiment kan ‘bypassen’. Wel denk ik dat de ontwikkelingen in Duitsland van invloed zullen zijn op toekomstig cannabisbeleid in ander EU lidstaten.’
Georg Wurth, voorzitter van het Deutsche Hanfverband, legde in de High Tea Potcast uit dat er naast het oordeel van de Europese Commissie nóg een risico is voor de legalisering: de Bondsraad. Niet alleen de Bondsdag, vergelijkbaar met onze Tweede Kamer, moet elk wetsvoorstel goedkeuren, maar ook de Bondsraad, waarin de Duitse deelstaten vertegenwoordigd zijn. De christelijke CDU/CSU, fel tegen legalisering, heeft er nu nog een meerderheid. Dat kan veranderen als Hessen komende herfst naar de stembus gaat.
De ontwikkelingen bij onze Oosterburen zijn van groot belang voor ons cannabisbeleid en het tempo waarin het cannabisverbod hier wordt ontmanteld. De stichting VOC blijft hameren op de blinde vlekken van het kabinet: het recht op bezit van cannabis en thuisteelt voor persoonlijke consumptie en afschaffing van het verbod op laboratoriumtesten van cannabis door coffeeshops, de nuloptie en het ingezetenencriterium.
Het is niet zo ingewikkeld: voor cannabis moeten dezelfde regels gelden als voor bier en wijn. Zoals wijlen Doede de Jong het in 2020 verwoordde in de alternatieve VOC troonrede, zo is het nog steeds:
‘De simpelste en meest effectieve oplossing voor de ellende die het wietwanbeleid heeft aangericht, zou je het “Bier en Wijn Model” kunnen noemen. Wat niet algemeen bekend is: elke volwassen Nederlander mag thuis bier brouwen en wijn maken, in de keuken, op zolder of in de schuur. Wie de aldus geproduceerde dranken wil verkopen, moet zich, zoals elk bedrijf, inschrijven bij de Kamer van Koophandel. Zo kan er belasting worden afgedragen en kunnen bevoegde instanties als de Voedsel en Waren Autoriteit controleren of de productie en verkoop veilig en verantwoord verlopen. Cannabis kunnen we net zo behandelen. In vier woorden samengevat: thuisteelt vrij, achterdeur open. Thuistelers hoeven dan niet meer te vrezen dat de politie de deur intrapt, zoals amateur bierbrouwers dat nu ook niet hoeven. Professionele telers kunnen de coffeeshops en de apotheken voorzien, met een gewone, transparante bedrijfsvoering.’
Uit de door Doede de Jong verwoordde alternatieve VOC troonrede in 2020
The post Wietproef update: D66 wil Canadese wiet, teler tart reclameverbod appeared first on VOC.
]]>